شیوه های تبری :
الف )قلبی
قلب انسان کانون تمایلات،مهرورزی ها و کنیه توزی ها و محل بروز گرایش هاست. از این رو تبری قلبی نقشی سرنوشت ساز در زندگی انسان ها دارد . باید به دشمنان خداوند متعال دل نبست و از آنان نفرت داشت . که این سنت خداوند متعال و پیامبران اوست . حضرت علی (ع) فرمودند : کسی که از عملکرد جامعه ای خشنود باشد، گویا با آنان هم کار بوده است . و در روایات است که ایمان، دوست داشتن و دشمن داشتن است .
ب) زبانی
باید با زبان از دشمنان خداوند و از دشمنان اولیای او تبری جست . باید بغض آنان را فریاد کرد و دشمنی قلبی را به جلوه گذاشت . باید با شمشیر زبان، ریشه های محبوبیت و مقبولیت آنان را زد. البته نه با فحش و رکیک گویی و یاوه پردازی که دین ما با هرزه گوییی و هرزه گرایی و سخن زشت، سر ستیز دارد .
دشنام در اثر نبودن منطق و در اثر زبونی است، پس لازم است افراد تا آن جا که می توانند طرف مقابل خود را با منطقی شایسته و بیانی استوار قانع سازند .
لعن و نفرین :
لعن و نفرین از شیوه های پذیرفته شده زبانی برائت است . فرهنگ اسلامی و اخلاق والای آن، فحش و ناسزاگویی را بر نمی تابد، ولی لعن و نفرین را به جای آن می گمارد تا مرزهای تبری پاس داشته شود . دشمنی ها ابراز گردد و دشمنان نکوهیده شوند .
این اصناف و گروه ها را قرآن کریم لعنت کرده است : 1- کفار به طور مطلق (احزاب :64) 2- منافقان (احزاب - 60) 3- ابلیس (ص-78) 4- آنانکه خداوند و رسول او را اذیت کنند (احزاب 57) اهل افساد و قاطعان رحم (محمد-43) آنانکه آیات خدا و راه های هدایت را پنهان می دارند. (بقره-159) 7- ستمکاران (هود-18) شجره ملعونه (اسراء 60) 9- آنانکه به زنان پاکدامن، نسبت زنا بدهند. (نور-43) .
در زیارت عاشورا 22 بار کلمه لعن و مشتقاتش آمده است . واژه لعن و مشتقاتش بیش از چهل بار در قرآن کریم بکار رفته است .
لزوم تبری :
اگر تبری از دشمنان خدا وجود نداشته باشد، مرزهای دوستی و دشمنی به هم میریزد . حق و باطل در هم می آمیزد و یک پلورالیسم دینی پدید می آید
------------
منبع : مطلب سال 84 وبلاگ قبلی حریم یاس
متن و توضیح در باره دعای صنمی قریش را در ادامه مطلب...
