دلنوشته ...
زندگی می گذرد تا برساند انسان را به انتها
انتهای زندگی کجاست ؟
قطار عمر که آغاز می شود چه کسی آنرا به مقصد می رساند ؟
مقصد را چه کسی تعیین می کند
همه این قطار را با تولد و با اراده خداوند آغاز می کنیم
و باز هم با اراده حضرت دوست پایان خواهیم داد
اما مسئله اینجاست که هرکدام چگونه آغاز می کنیم و چگونه ادامه خواهیم داد
یکی با عبادت و خدمت به خلق
یکی با ستم و ستمگری و تکبر
یکی با خضوع و فروتنی
و دیگری به روش دیگر
اما چه زیباست شیوه شهادت
که آنقدر خضوع و خشوع عبادت ما را غرق میکند که دیگر خود را نمی بینیم
و فقط برای رضای حق قدم بر می داریم که حتی جان خویش را ناقابل و خالصانه کف دست می گیریم و تقدیم حضرت دوست می داریم
و چه زیباست که افشردی گونه رجائی گونه و چمران گونه زندگی کنیم
و همچون افشردی ها که جوانی خود را برای عقیده و اعتقاد خویش صرف نمودند و فقط او را می دیدند که فرموده است :
«فضل الله علی المجاهدین علی القاعدین اجرا عضیما»
فضیلت قیام و جهاد در راه خدا را فهمیدند و طعم شهادت در راه محبوب را با جان و دل چشیدند و به اجر عظیم در نزد خدا آمدند
و چون سالار شهیدان راه سعادت و عزت و سربلند را در مبارزه با ظلم به نسل های بعد آموختند و پرچم مبارزه علیه باطل را در جهان افراشته اختند
روحشان شاد و نامشان تا ابد پایدار
----
9 بهمن سالگرد سردار رشید اسلام شهید غلامحسین افشردی (حسن باقری)