ضمن تسلیت به مناسبت فرارسیدن ماه محرم یک

 قالب جهت استفاده دوستان وبلاگ نویس پارسی بلاگی آماده کردم که به صورت رایگان در اختیارتون قرار میدم. توضیح اینکه همین قالبی است که برای این وبلاگ استفاده شده است.

دانلود کدهای قالب محرم

اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد. ازآنجا که گرامیداشت ‏خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن‏ نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است، زیارت‏ امام حسین‏«ع‏» به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.
امام حسن عسکری‏«ع‏» در حدیثی علامتهای ‏«مؤمن‏» را پنج چیز شمرده است:پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه روز که هفده رکعت آن نمازهای واجب و مابقی نوافل می باشد، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در نماز ‏و«بسم الله الرحمن الرحیم» را در نماز،آشکارا گفتن.(1)
زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است ‏و به اینگونه شروع می‏شود: «السلام علی ولی الله و حبیبه...» که این متن،از طریق ‏صفوان جمال از امام صادق‏«ع‏» روایت‏ شده است. زیارت دیگر آن است که جابربن‏عبدالله انصاری دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ‏ماه رجب نقل شده و با جمله‏«السلام علیکم یا آل الله...» شروع می‏شود.(2) مورخان نوشته‏اند که جابربن عبدالله انصاری، همراه عطیه عوفی موفق شدند که درهمان اولین اربعین پس ازعاشورا به زیارت امام حسین‏«ع‏» نائل آیند. وی که آن هنگام ‏نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهای کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی‏«ع‏» آمد و با راهنمایی عطیه، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...» آنگاه ‏زیارتی خواند و روی به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود.(3)

زیارت پیاده
آنچه در راه طلب خسته نگردد هرگز 
پای پر آبله و بادیه پیمای من است 
غیر ازعشق و محبت، که پای زائر را پیاده به مرقد امام حسین‏علیه السلام می‏کشاند و رنج ‏سفر و خوف و خطر را به جان می‏خرد، پیاده روی برای زیارت سید الشهدا، ثواب بسیار دارد و مورد تاکید پیشوایان دین است. امام صادق‏«ع‏» فرموده است:«من خرج من منزله یرید زیارة قبرالحسین بن علی‏«ع‏» ان کان ماشیا کتبت له بکل خطوة حسنة و محا عنه سیئة...»(4) هر کس به قصد زیارت امام حسین‏«ع‏»، پیاده از خانه‏اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه‏ای می‏نویسد و گناهی از او می‏زداید.
یکی از زائران همیشگی امام حسین‏«ع‏» که هر ماه آن حضرت را زیارت می‏کرده، به خاطر پیری و ناتوانی، یک بار نتوانست برود. نوبت بعد که پیاده پس از چند روز راهپیمایی به ‏حرم می‏رسد و سلام می‏دهد و نماز زیارت می‏خواند، در خواب،آن حضرت را می‏بیند که به وی می‏گوید:چرا به من جفا کردی، تو که نیکوکار بودی... (5) این شدت عنایت ائمه ‏را به زائر پیاده می‏رساند. معاویة بن وهب- از اصحاب امام صادق علیه السلام- می‏گوید:
خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانه‏اش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز می‏کرد. از جمله- در دعا نسبت به زائران قبرحسین‏«ع‏»- می‏گفت:
«خدایا زائران قبرحسین را بیامرز، اینان که در این راه، پول خرج می‏کنند، بدنهای خود را دراین راه در معرض خطر قرار می‏دهند... خدایا رحم کن بر چهره‏هایی که آفتاب، رنگ آنها را تغییر داده، صورتهایی که متوجه قبراباعبدالله است، چشمهایی که در محبت ما اشک ‏می‏ریزد... خدایا این جانها و بدنها را به تو می‏سپارم، تا کنار حوض کوثر به هم برسیم...»(6) این سنت زیارت پیاده، از زمان ائمه بوده و تا کنون نیز ادامه دارد و اجر بیشماری برای ‏آن نقل شده است. فاضل دربندی می‏نویسد: این پیاده بودن، یا به جهت فقیربودن زائراست که نشان می‏دهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آنست که ‏زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر عصمت و شهادت کوچک ‏می‏شمارد و در راه او، رنج ‏سفر پیاده را بر خود هموار می‏کند و هر دو ارزشمند است.(7) در عراق، از سالها پیش چنین رسم است که هیئتها، دسته‏ها و کاروانهایی کوچک یا بزرگ، درایام خاصی از بصره، بغداد وعمدتا از نجف، برای زیارت کربلا پیاده حرکت‏می‏کنند. به ویژه درایام زیارتی خاص مثل نیمه شعبان، اول رجب، ایام عاشورا و اربعین ‏بیشتر و پرشکوه تر است و اغلب، راه کنار ساحل فرات را انتخاب می‏کنند که از نجف تا کربلا 18 فرسنگ است و چند روز طول می‏کشد. دراین کاروانهای زیارتی پیاده، علمای ‏بزرگ هم شرکت می‏کردند، همچون میرزای نایینی، آیة الله کمپانی، سید محسن امین، وبسیاری ازعلمای معاصر. دراین مسیر، دیدار با عشایر و فعالیتهای تبلیغی هم انجام ‏ی‏گرفت و شعارهایی هم مطرح می‏شد و روضه‏خوانی برگزار می‏گشت.
در ایام حکومت بعثیها، این پیاده رویهای پر شکوه، آن هم از طریق جاده غیر رسمی‏ کنار فرات، رنگ مبارزه و مخالفت با رژیم عراق هم به خود می‏گرفت و یک بار هم در ایام ‏اربعین حسینی در سال 1397 ه.ق به درگیریهای سخت میان نیروهای بعثی با انقلابیون ‏شیعه و کاروانهای زیارتی در طول راه و در حرم اباعبدالله الحسین‏«ع‏» انجامید و کشته‏ها ومجروحان بسیاری داد، (8) و به‏«اربعین خونین‏» معروف شد.
در کویعشق، درد و بلا  کم نمی‏شود 
 از باغ خلد، برگ و نوا کم نمی‏شود 
تیغ شهادتست دل گرم را علاج
این تشنگی به آب بقاء کم نمی‏شود  
قاصد، تسلی دل عاشق نمی‏دهد
شوق حرم  به  قبله نما، کم  نمی‏شود 

پی نوشت ها:
1- بحارالانوار،ج 98،(بیروت) ص 329/ المزار، شیخ مفید، ص 53.
2- مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.
3- منتهی الآمال،ج 1، حوادث اربعین/ نفس المهموم، ص 322/ بحارالانوار،ج 98، ص 328.
4- بحارالانوار،ج 98، ص 28/ المزار، شیخ مفید، ص30.
5- همان، ص 16.
6- همان، صص 52 و 8 .
7- اسرارالشهادة، فاضل دربندی، ص136،(چاپ سنگی).
8- شرح مبسوط ماجرا در کتاب‏«انتفاضة صفرالاسلامیه‏»از رعد الموسوی آمده است.

متن و ترجمه زیارت اربعین را در ادامه مطلب ببینید.ادامه مطلب...

السلام علیک یا ابا عبدالله .
 
هرجا که شیعه ای زندگی می کند، در این ایام با عطر عاشورا معطر میشود و دلش بی قرار کربلا می گردد و با حضور در مجالس حسینی و دسته های عذاداری و با سوگواری و عرض ادب به ساحت اباعبدالله علیه السلام جان تازه ای میگرد و با اهل بیت عصمت و سالار شهیدان و شهدای کربلا پیوند میخورد .

مکتب عاشورا، دانشگاه عزت و حماسه و ایمان است و ما هم افتخار میکنیم که در این مدرسه عشق و ایثار ثبت نام کنیم و درسهای آن را بیاموزیم و در زندگی به کار بندیم .
عاشورای حسینی برای ما درسها و پیامهای بسیار دارد .

ده پیام از این قیام را مرور میکنیم .

1- عزت و سربلندی مسلمان در سایه جهاد و شهادت و مبارزه در راه حق و عدالت است . مرگ شرافت مردانه در این راه حیات ابدی است و زندگی با خاری و خفت تن دادن به زبونی و ذلت مرگ تدریجی است .

2- تکلیف یک مسلمان متعهد دفاع از ارزشهای دینی، دعوت به پاکی و نیکی، امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح جامعه و مبارزه با مفاسد و منکرات و انحرفات است و اگر این فریضه ترک شود، بدان مسلط میشوند و سقوط جامعه حتمی است .قیام کربلا برای عمل به همین تکلیف بود .

3- شهادت طلبی سلاحی است که هر امتی به آن مسلط شود، شکست ناپذیر می گردد . خون بر شمشیر پیروز است و شهیدان راه خدا زندگان همیشه تاریخ و سرمایه های الهام بخش جوامعند . پس برای عزت یک جامعه باید فرهنگ شهادت طلبی را ترویج کرد .

4- فلسفه قیام کربلا احیاء دین و ترویج نماز و گسترش معنویات و مبارزه با منکرات است . پیروان اباعبدالله علیه السلام با ایمان و عمل و تقوی و جهاد خویش، نشان میدهند که این فلسفه را شناخته و آن را پذیرفته اند و در راه آن تلاش میکنند .

5- برای یک مسلمان بالاتر از هر چیز عمل به وظیفه و انجام تکلیف است، هرچه باشد و هرجا باشد، چه با شهادت، چه با ماندن، چه با رفتن، چه با فریاد، چه با سکوت، قیام برای خدا شکست ندارد و هر که به وظیفه عمل کند پیروز است، هرچند در ظاهر شکست بخورد .

6- مدعیان مسلمانی بسیارند . اما در صحنه امتحان است که مومنان صادق و مدعیان دروغین و منافق شناخته میشوند . آنانکه در جبهه نبرد حق و باطل به هر بهانه ای امام حق را یاری نکنند و خود را کنار بکشند و به گوشه ی راحت و عافیت بخزند، مردود شدگان این امتحانند، هرچند سابقه درخشان ایمانی و انقلابی داشته باشند .

7- اگر چهره های شاخص و افراد نافذ و مورد توجه جامعه «خواص امت» در لحظه های حساس به وظیفه خود عمل نکنند جامعه را به ذلت و حیرت میکشانند . «رسالت خواص»، بسی سنگین است و تکلیف آگاهان، بسی خطیر و حساس !

8- شیعیان حسین (ع) و پیروان فرهنگ عاشورا، هرگز با دشمنان اسلام و مسلمین سازش نمی کنند و عزت و سربلندی خود را به زندگی حقیرانه و بردگی ستمکاران و جباران نمی فروشند. جان می دهند، ولی دین و ایمان و شرافت را از دست نمی دهند .

9- عزاداری برای امام حسین (ع) و شهدای کربلا و اهل بیت مظلوم، نشانه همدلی و همراهی و همگامی با حماسه آفرینان عاشوراست . زنده نگه داشتن عاشورا، رمز بقای این حماسه جاوید است و سلاح اشک، فریاد مظلومیت بر ضد ظالمان است .

10- آنان که به حکومت ظالمان و فاسدان تن بدهند و در برابر فساد و ظلم و بدعت و تحریف، سکوت و سازش کنند و جان خود را بیش از دین و عزت و شرف، دوست بدارند، ذلت دنیوی و عذاب اخروی و خشم خدا و نفرین خلق خدا را برای خود می خرند . شعار عاشورائیان «هیهات من الذله» است و مدالشان عزت و آزادگی .

خدایا! ... ما را در شناخت درسها و پیامهای قیام عاشورا و عمل به وظیفه، مقدم بدار .
افتخار همدلی با اهل بیت علیهم السلام و همراهی با قرآن و عترت را از ما مگیر .
ما را به زیارت و شفاعت «حسین ابن علی (ع) » برسان .

سلام بر حسین (ع) و یارانش .
درود بر دوستان و پیروان و عزادارانش .

---

منبع : کربلا و ده پیام- جواد محدثی

دلنوشته ..

صدایی توجه مرا به خودش جلب کرد.
به طرف صدا دویدم
خیلی نزدیک بود
قلبم می‌تپید
صدای آشنایی بود
ته دل احساس قربت کردم، دویدم و سریع قلم و کاغذ را برداشتم و شروع کردم
شروع به نوشتن صدای دلم...
آه..
به ناگاه، اشک از دیده گانم چکید و طراوت وجودت را روی گونه‌هایم حس کردم
بغض عمیقی ته حنجره‌ام نمیگذاشت صدایت کنم
کبوتر دلم را رها کردم تا بیاید به آستانت
بیاید روی گنبد زردت نشیند و صدایت کند
صدایی حک نمود روی قلبم نامت را و نوشت مرا به پایت
پنجره قلبت را بازکردم، صدایت کردم
گونه‌هایم از طراوت حضورت معطر شده بودند
می‌خواندمت، آقای من، مولای من، سرور دلهای شکسته یا اباعبدالله
دیگر توان نشستن نداشتم؛
دلم روانه حرمت بود و جلوی آستان مقدست به خاک افتاده بود و من اینجا در انتظار نگاه تو
در انتظار گوشه چشمی که شاید مرا هم بخوانی به کربلایت
و من در آرزوی نگاه تو اینجا در سرای قربت مانده‌ام؛
آقای من؛
تا کی باید اینجا بمانم و صدایت کنم پس کی مینوازی نوای وصال را
تاکی باید در آرزوی یک یاحسین(ع) در جوار شش گوشه‌ات حسین حسین بگویم
نمی دانم کی لیاقت حضور می‌یابم
اما باز هم در آرزوی کویت می‌گویم
یا اباعبدلله الحسین (ع)

نمیدانم بگویم محرم با نام مقدس امام حسین (علیه السلام) آغاز می‌گردد یا نام مقدس او آغازگر محرم است. باری به هرجهت هر دو توأم و همراه همند و هردو زیبا و مقدس. پس سلام بر حضرتش و سلام بر ماه محرمش
سفره‌ای در محرم پهن میشود که عام تر از رمضان، همه را بر سر خوانش می‌بینی.
آنانکه  که بنوعی با خدای خود قهر کرده مراسم آشتی‌کنان خویش را با نام و یاد حسین علیه السلام آغاز می‌کنند. و سیاهی‌ها را برپا میکنند همانگونه که هاله‌ای از ابرهای تیره و تار در نهادشان برپاست.
دلهای آماده به محض شروع در گفتار مصائب آن عزیز شروع به باریدن می کند، علمها، دیگهای غذا و حسینیه ها و لباسهای عزا، مداحی ها و سینه زنی ها و همه  و همه با آمدن محرم به جلوه گری می پردازند و هر کس بنوعی از این خرمن پر فیض توشه بر میدارد.
همه می آیند و همه را آن عزیز می‌پذیرد و خریدار همه آنان است با هر کاری که کرده باشند، از کارهای ریزی که شاید توجهی نداشته باشیم تا کارهای درشت .
پس بیائیم امسال با آمادگی بیشتر بر سر این سفره آسمانی بنشینیم و بهره بهتر و بیشتری از سالهای گذشته نصیب خویش سازیم. که هر چه دل آماده‌تر فیض حضرتش بیشتر ...
التماس دعا